ξεβλογιάρης

ξεβλογιάρης, -α, -ικο (Μ)

αυτός που έχει στο πρόσωπο του σημάδια, ουλές από ευλογιά, βλογιοκομμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ξ(ε)-* + βλογιάρης].